Anatomia ludzkiej destrukcyjności

Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest obszernym studium zjawiska,które określa się krótkim terminem ,,zło".Zamierzona została jako wypowiedź polemiczna wobec behawioryzmu i instynktywizmu, a jednoczesnie jako rewizjonistyczne rozwinięcie poglądów Freuda z okresu, gdy wprowadził pojęcie popędu smierci. Fromm zmierza do kulturowego ujęcia tematu od strony typologii charakterologicznej oraz wytłumaczenia sensu usprawiedliwionej i nieusprawiedliwionej agresji. Niejako ,,po drodze" dostarcza psychoanalitycznych portretów wielkich zbrodniarzy XX wieku: Stalina, Himmlera i Hitlera. Anatomia ludzkiej destrukcyjnosci jest ostatnią już z najważniejszych prac Fromma nie znanych dotychczas w Polsce.

Erich Fromm　(1900-1980) był jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych myslicieli XX wieku. Stworzył własny system zwany psychoanalizą humanistyczną, do którego wprowadził problematykę społeczną. REBIS wydał m.i. dwie z jego najwybitniejszych prac:　Mieć czy być? i Kryzys psychoanalizy.