Lotta. Czyli jak wychować ludzkie stado

<p><em>Skąd imię Lotta? Z książek () prosto ze Szwecji - z przygód</em> Lotty z ulicy Awanturników <em>Astrid Lindgren. To doskonałe imię, bo szwedzka Lotta miała mocny charakter, niezaprzeczalny urok i jasne włosy. No i lubiła jedzenie. Zupełnie jak ta nasza</em></p><p>Lotta - przygarnięty z domu tymczasowego pies rasy kundel - wywraca do góry nogami życie pewnej rodziny. Nagle w tajemniczych okolicznościach znikają z domu różne przedmioty, pojawiają się za to żółtawe kałuże, błotne ślady, sierść na kanapie, nieznane dotąd zapachy i mnóstwo miłości! Lotta z wrodzonym wdziękiem i stoickim spokojem, krok po kroku, wychowuje sobie swoje ludzkie stado, które - choć ma wrażenie, że panuje nad sytuacją, jest całkowicie, absolutnie, bezgranicznie podporządkowane swojej Principiessie, która najwyraźniej rzuciła na nich psi urok. Szczególnie na mamę!</p><p>Pełna humoru, zapachu psich łap i pieczątek z mokrego nosa opowieść o Lottcie i jej ludzkim stadzie.</p><p>Uwaga, podobieństwo Lotty do psa autorki jest całkiem nieprzypadkowe.</p><p>Z refleksji Principiessy:</p><p><em>Książka? O mnie? A można ją zjeść?</em></p><p> </p>