Oresteja z oprac. GREG

Agamemnon, Ofiarnice, Eumenidy
Oresteja jest jedyną w całości zachowaną trylogią tragiczną. Poszczególne jej części to: Agamemnon, Ofiarnice, Eumenidy. Całość oparta jest na jednym micie o rodzie Pelopidów. Ukazuje tragiczne dziedzictwo zbrodni nękające kolejnych jego członków, od czasów, gdy Pelops zdobył podstępem tron i rękę Hippodamei. Jego wnuk, Agamemnon, wyprawiając się na wojnę trojańską, poświęca bogom swoją najmłodszą córkę Ifigenię, by sprowadzić przychylne wiatry. Tym samym wywołuje nienawiść swojej żony Klitajmestry, która podczas nieobecności męża związuje się z Ajgistosem. Po powrocie Agamemnona, króla Myken, spod Troi, wiarołomna małżonka zabija go. Morderczyni postrzega swój czyn za sprawiedliwe wyrównanie rachunków. W budzącej zgrozę spowiedzi z dumą opowiada o zapłacie za śmierć córki i wiarołomstwo Agamemnona. Zbrodniczego czynu nie podziela Chór, przewidując następstwa zbrodni: ,,Tu śmierć -- tam śmierć, płaci krwią, kto zabił". Chór nie myli się -- w Ofiarnicach dokonuje się zemsta na Klitajmestrze, na którą czeka córka Agamemnona Elektra. W matkobójstwie wspiera swego brata Orestesa, który w przebraniu przybywa do pałacu i zabija najpierw Ajgistosa, potem matkę. Przerażony swym czynek Orestes udaje się na wygnanie: ,,Żywy, zmarły -- na wieki taka moja sława". W pogoń za nim ruszają Erynie. Tragedia dopełnia się ostatecznie w ostatniej części trylogii. W Delfach Pytia nakazuje Orestesowi udać się na sąd przed Pallas Ateną, przez którą Orestes zostaje uwolniony od winy. Gnające zaś go Erynie otrzymują przydomek bóstw opiekuńczych, Eumenid, które mają sprawować pieczę nad Ateńczykami. Wielką tragedię zemsty, kary i przebaczenia kończy pojednanie, przymierze zawarte na wieki.