Osaczenie

Tiller, czyli anty-Knausgrd... Epos o współczesnej Norwegii, thriller psychologiczny, sztuka kameralna. Powieści Carla Frode Tillera nie da się zamknąć w jednej formule. Wielokrotnie nagradzane dzieło doczekało się wreszcie polskiego przekładu. Czytelnicy Knausgrda, Lunde i Christensena będą zachwyceni.
Lipiec, 2006 rok. Do szpitala psychiatrycznego w Trondheim trafia pacjent, który stracił pamięć. W prasie pojawia się ogłoszenie bliscy i znajomi młodego człowieka proszeni są o kontakt, aby pomogli mu odzyskać tożsamość. Odpowiadają trzy osoby dwójka przyjaciół z liceum: Jon, wrażliwy i niespełniony muzyk, przeżywająca małżeński kryzys Silje oraz ojczym pacjenta, Arvid były pastor, borykający się z problemem utraty wiary i nieuleczalną chorobą. W listach do Davida opowiadają jego i swoją historię wkraczania w dorosłość, pierwszych seksualnych doświadczeń, rodzinnych tajemnic, zawikłanych relacji, porzuconych marzeń, winy, przemocy i miłości. Te opowieści, na ogół zgodne, a jeszcze częściej zaprzeczające sobie, budują obraz przygnębiającej egzystencji w prowincjonalnym norweskim miasteczku, pełnej frustracji, nudy i samotności, a wyłaniający się z nich portret Davida staje się coraz bardziej zagadkowy i niejednoznaczny.
Osaczenie, pierwszy tom trylogii Tillera, jest pierwszą norweską powieścią wyróżnioną Europejską Nagrodą Literacką. Książka została też uhonorowana Nagrodą Bragego, Nagrodą Krytyków oraz nominacją do Nagrody Literackiej Rady Nordyckiej. Prawa do wydania zakupiły wydawnictwa z 18 krajów.
To anty-Knausgrd. W miejscu heroicznego solipsyzmu Knausgrda mamy tu do czynienia z chórem głosów, który tworzy pryzmatyczny i złożony obraz tożsamości bohatera. - The Independent
Drąży ludzką naturę z wielkim wyczuciem, bolesną szczerością i za pomocą precyzyjnej prozy. Rzadki talent. - Jo Nesbo
Wszystko wskazuje na to, że Carl Frode Tiller jest w trakcie tworzenia epokowego dzieła literatury norweskiej. - Dagsavisen
Karl Frode Tiller (ur. 1970) pisarz, historyk muzyk rockowej kapeli Kong Ler. Zaliczany do ścisłej czołówki prozy skandynawskiej, nagrodzony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami literackimi. Debiutował w 2001 roku. Pisze w nowonorweskim, mniej popularnym standardzie pisanego języka norweskiego.