Są w życiu rzeczy

Przedmioty są ważne nie tylko w roli małych pomocników, w pełni poddanych naszej woli. Są też istotne jako przeszkody stające nam na drodze, jako obiekty wyślizgujące się nam z rąk i je raniące, jako narzędzia psujące się wtedy, gdy są nam najbardziej potrzebne. Być może właśnie to problematyczność przedmiotów powinna zostać uznana za ich najważniejszą cechę, która sprawia, że nasz związek z nimi jest tak intensywny. Gdyby materialne obiekty były wyłącznie poddanymi naszym zamiarom narzędziami, doskonale przylegającymi do ręki i potrzeb, to byłyby one także zupełnie niezauważalne. My zaś nie zdawalibyśmy sobie sprawy, jak kluczową rolę odgrywają one w naszym życiu. Problemy, których nam one dostarczają, kształtują specyfikę życia człowieka. Życia, którego znaczną część poświęcamy na zmaganie się z oporną, materialną rzeczywistością. Uznanie przedmiotów za problem i ich problematyczności za stan normalny powoduje, że nasze relacje z nimi stają się bardzo podobne do tych, które łączą nas z Innymi, a więc z tymi, których odmienność nieustannie przysparza nam kłopotów praktycznych i moralnych.