Stacja Europa Centralna

<p>Dlaczego najszybsze połączenie kolejowe rzadko jest</p><p>najpiękniejsze? Kim jest kolejowa bogini? Dlaczego</p><p>kolejarzy nazywa się błękitną armią?</p><p>Dziadek Jaroslava Rudia był zwrotniczym, wujek</p><p>dyspozytorem, a kuzyn maszynistą. On sam okularnik</p><p>pozbawiony możliwości pracy na kolei jeździ</p><p>pociągiem tak często, jak to możliwe. W swojej książce</p><p>niczym bohaterowie jego poprzednich powieści,</p><p>przemierza Europę w rytmie kolei. Z pasją opowiada o</p><p>tym, jak po raz pierwszy zobaczył Adriatyk czy zwiedzał</p><p>lasy w górach Harz kolejką wąskotorową i iloma</p><p>połączeniami jechał po całych Niemczech w ciągu</p><p>czterdziestu godzin. Jak nikt uwodzi opowieścią i zachęca</p><p>do uważnych podróży pociągiem.</p><p>Ludzie, którzy pracują na kolei albo się nią zajmują, nie do końca znajdują zrozumienie u</p><p>swoich rodzin, przyjaciół czy znajomych. Stacja Europa Centralna świetnie wyjaśnia,</p><p>dlaczego wstający o drugiej nad ranem kolejarze nie przestają kochać swojej pracy, a</p><p>kolejowi hobbyści najwięcej wolności czują podczas wielogodzinnej podróży lokalnymi</p><p>pociągami. Książka Jaroslava Rudia to genialny przewodnik nie tylko po Europie, ale także</p><p>po duszach Ludzi Kolei.</p><p>Karol Trammer, redaktor naczelny dwumiesięcznika Z Biegiem Szyn</p><p> </p>