Zarys dziejów Polski z powiązaniami węgierskimi

Mam przyjemność wprowadzić łaskawego czytelnika do książki ujmującego autora. Konrada Sutarskiego, polskiego naukowca spędzającego już w naszej ojczyźnie większość swego życia, każdy, o kim słyszałem, że go zna, uważa za człowieka serdecznego i godnego sympatii, który nie waha się swej wielkiej wiedzy przekazywać dla dobra ogółu.<br/>Szlachetność jego charakteru daje się odczuć także i w tej pracy: mamy tu do czynienia nie z dziełem pozbawionym wszelkich uczuć, traktującym z dystansem, ściśle zawodowym podręcznikiem historycznym, lecz mowa tu o takiej książce, którą z przyjemnością bierzemy do ręki w chwilach wypoczynku.<br/>Naturalnie także i w tej książce, tak jak w każdej innej ogólnej pracy historycznej, w dużej mierze spotykamy się z wyszczególnieniem faktów, ale nie są one przedstawione sucho: fakty te nie służą przesłanianiu uczuć oraz osobistych poglądów autora. Wręcz przeciwnie, entuzjazm Konrada Sutarskiego oraz dumne podjęcie się zobowiązania wobec dwóch ojczyzn do końca towarzyszy jego dziełu.<br/>Autor nie ukrywa, że zadaniem jego książki jest spełnienie misji. Polska, pokazana z węgierskiego punktu widzenia, poprzez pryzmat historii pragnie udowodnić, jak ogromnym skarbem jest dziedzictwo przeszłości naszych pokoleń. Doznalibyśmy wielkiej straty, gdyby młode pokolenia nie poznały przeszłości, gdybyśmy utracili przywiązanie do przeszłości.<br/>Jest naszą wspólną odpowiedzialnością, aby do tego nie doszło. Wszak nie może tak być, aby w trzy dekady po upadku wschodnio-europejskiego komunizmu (też) znaczącą rolę odnośnie wzajemnego wizerunku polskiego i węgierskiego narodu pełniła wciąż jeszcze pochodząca z epoki socjalistycznego braterstwa nostalgia. Nie jest to właściwe, ale i ja sam nie mam wielu osobistych wspomnień z Polski, rodzice moi i ich generacja mają ich o ile więcej. Musimy zatem działać, aby narodom naszym noszącym historyczną wspólnotę losów, przybywało jak najwięcej nowych zwolenników dzięki wzajemnym wartościom uzyskiwanym drogą osobistego doświadczenia.<br/>Książka profesora Sutarskiego jest dla nas wszystkich zachętą, aby jak w każdej dziedzinie życia, tak i dla utrwalania tej zajmującej szczególne miejsce w naszej tożsamości polsko-węgierskiej przyjaźni powinniśmy czerpać z przeszłości, a przyjaźń tę również dzisiaj traktować jako naszą.<br/>Magyar Levente Sekretarz Stanu ds. Parlamentarnych Ministerstwo Gospodarki Zagranicznej i Spraw Zagranicznych<br/>Kronika tysiącletniej przyjaźni! Po raz pierwszy ukazała się taka książka historyczna, którą można czytać jako kronikę polsko-węgierskiej przyjaźni .... Olbrzymim przedsięwzięciem było napisanie szczegółowej kroniki o objętości jednak możliwej do ogarnięcia, przy czym w tomie tym mamy do czynienia z obserwatorem obdarzonym empatią autor buduje poszczególne rozdziały z precyzją i wyczuciem proporcji inżyniera, a przy tym z wrażliwością właściwą poetom, wskazując na takie współzależności, których chłodny obiektywizm zawodowych historyków nie ma odwagi poruszać.<br/>