Zmieniamy się w aniołów

Piotr Dumin, ur. w. 1944 r. w Ćmielowie poeta, dziennikarz, krytyk. Ukończył Wydział Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Przez kilkanaście lat pracował w przemyśle elektronicznym; jednocześnie współpracował z prasą literacką. Był redaktorem w MAW-ie i kierownikiem literackim w Zakładzie Widowisk Cyrkowych (1986-199). Pracował jako publicysta w tygodniku „Antena” (1996-2002). Debiutował książką poetycką „Spełnienie doliny” (MAW, 1986). W Wydawnictwie Adam Marszałek wydał tom wierszy „Polu naprzeciw” (2004) i tamże zbiór rozmów z wybitnymi poetami polskimi „Poezja jest podarunkiem natury” (2008). W 2011 r. w prestiżowej serii „Biblioteka Poetów” LSW ukazały się jego „Poezje wybrane”. Na niniejszy tom złożyły się utwory niepublikowane we wcześniej wydanych książkach poety. Poezja Piotra Dumina uwidacznia umiejętności autora wgłębiania się w tajniki egzystencji ludzkiej, w codzienność, która rzutuje na życie człowieka i od której nie można uciec. /.../ Poeta w umiejętny sposób łączy pierwiastki liryczno-surrealistyczne w cielesną rzeczywistością, często wpisując w formę muzyczno-śpiewaną/...? Ale poezja Piotra Dumina jest również pełna antynomii i zaskakujących paradoksów. Alicja Patey Grabowska Naczelną ideą tej twórczości jest przekonanie, że poezja nie może być pusta, że musi mieć swój przedmiot i swój podmiot, nawet gdyby była wyrafinowana estetycznie. Jan Zdzisław Brudnicki Kolejną nicią, na której Dumin niże swe wiersze jest filozofia (o spinozjaniźmie już wspomniałem) filozoficzna zaduma nad światem, czasem ewokowana w wierszach tajemniczo agresywnych. Andrzej Wołosewicz