Żywe grobowce

Żywe grobowce są kontynuacją wspomnień autora, zapoczątkowanych<br/>w książce Życiorys własny przestępcy.<br/>Urke Nachalnik to złodziej recydywista, który dużą część<br/>swojego życia spędził w towarzystwie przestępców bądź<br/>to na wolności, bądź za kratami. Akcja książki zaczyna się<br/>w momencie, w którym siedząc w więzieniu, Nachalnik<br/>dowiaduje się, że Polska odzyskała niepodległość. Początkowo<br/>łudzi się, że wkrótce wyjdzie na wolność, ale dla takich<br/>jak on nie było wówczas taryfy ulgowej.<br/>Główną płaszczyzną Żywych grobowców jest życie codzienne<br/>w więzieniach, w których przebywał Nachalnik.<br/>Początkowo siedział w Łomżyńskim Czerwoniaku, później<br/>został przeniesiony do warszawskiego więzienia na<br/>Mokotowie. Dzięki Nachalnikowi możemy poznać wiele<br/>tajemnic, które skrywają zarówno więzienne mury, jak<br/>i świat przestępczy w nich osadzony. Poznajemy więzienną<br/>hierarchię, dowiadujemy się, kto jest frajerem, a kto<br/>fetniakiem, czym się różnił doliniarz od klawisznika<br/>i jak ważną rolę w życiu złodzieja odgrywał jego honor.<br/>Po odsiedzeniu całego wyroku, w 1923 roku Nachalnik wyszedł<br/>na wolność. Miał zamiar zacząć nowe życie, jednak<br/>szara rzeczywistość, która czekała na niego poza murami<br/>więzienia, nie pozostawiła mu wiele złudzeń. Mimo szczerych<br/>chęci, aby być uczciwym człowiekiem, wciąż ciągnęło<br/>wilka do lasu.<br/>Wydawnictwo Replika<br/>